Pośrednia Grań to najwyższy szczyt w bocznej grani tatrzańskiej, która odchodzi z Małego Lodowego Szczytu ku południowemu wschodowi. Posiada dwa wyraźne wierzchołki główny pd-wsch oraz niższy pn-zach, nazywany Małą Pośrednią Granią. Rozdziela je Wyżnia Pośrednia Przełączka.
Od Żółtego Szczytu na północnym zachodzie masyw Pośredniej Grani oddzielony jest Pośrednią Przełęczą. Na północnym wschodzie do stoków Pośredniej Grani przyrośnięta jest krótka grańka zakończona popularną wśród taterników Żółtą Ścianą.
Z wierzchołka Pośredniej Grani na pd-wsch biegnie długi (ok. 2,5 km) grzbiet zwany Zimnowodzką Granią. Wznoszą się w nim kolejno:
- Ciemniasty Przchód
- Ciemniasta T urnia (2255)
- Ciemniasta Przeł.
- Dzwonnica
- Wielka Kaplica
- Wrota między Kaplicami
- Mała Kaplica
- Wielki Kościół (2151)
- Przeł. między Kościołami (2030)
- Mały Kościół (2089)
- Dziadowski Przechód
- Dziadowski Kopiniak
- Dziadowska Przeł. (1905)
- Dziadowska Skała (1925)
- Rywocińska Przeł. (ok. 1830)
- Wielka Rywocińska T. (1888)
- Pośrednia Rywocińska Przeł.
- Pośrednia Rywocińska T. (1845)
- Skrajna Rywocińska Przeł. (1780)
- Skrajna Rywocińska T. (1820)
- Zadnia Zimna Ławka
- Zadnia Zimna Turniczka
- Skrajna Zimna Turniczka
Dolny odcinek Zimnowodzkiej Grani (do Rywocińskiej Przeł.) nazywany jest Rywociny, natomiast górny (od Rywocińskiej Przeł. do Ciemniastej Przeł.) Kościoły.
Nazwa pochodzi od położenia szczytu pomiędzy dwiema gałęziami Doliny Zimnej Wody.
Jako pierwsi weszli na szczyt Paul Schwartz, Ödön Téry, Samuel Horvay oraz Johann Still 11.VIII.1876.
