Opis doliny
Tatrzańska dolina walna po północnej stronie grani głównej. Powierzchnia doliny wynosi ok. 21 km2 a długość ok. 13 km. Przebiega przez nią granica pomiędzy Tatrami Wysokimi i Zachodnimi (od przełęczy Liliowe korytem potoku Suchej Wody). Na wysokości ok. 1650 m n.p.m. rozwidla się na: Dolinę Gąsienicową i Dolinę Pańszczycę. Dolinę Suchej Wody obejmują:
- od wschodu: grań Koszystej i Kopy Sołtysie
- od południa: odcinek bocznej grani od przełęczy Krzyżne przez szczyty Buczynowych Turni, Granatów,Czarnych Ścian, Kozich Wierchów, Zamarłą Turnię do Świnicy i głównej do Kasprowego Wierchu
- od zachodu: boczna grań odchodząca od Kasprowego Wierchu przez Uhrocie Kasprowe, Kopę Magury, Królową Rówień, Królowy Grzbiet po Kopieniec.
Od wschodu i południa (na odcinku do Świnicy) Dolina Suchej Wody graniczy z systemem Dolin Białki, na odcinku od Świnicy do Kasprowego Wierchu z położoną na terytorium Słowacji Doliną Cichą (słow. Tichá dolina). Od zachodu sąsiaduje z systemem Doliny Bystrej i reglową Doliną Olczyską.
Górną część doliny stanowi Dolina Gąsienicowa.Dolina taposiada dwie odnogi rozdzielone granią Kościelca i nazywane Czarną Doliną Gąsienicową (po wschodniej stronie grani Kościelców) i Zieloną Doliną Gąsienicową (po zachodniej stronie tej grani). Zielona Dolina Gąsienicowa ma jedną odnogę – Dolinę Suchą Stawiańską, nazywaną też Gąsienicowym Kotłem albo Kotłem Kasprowym (położona jest pomiędzy szczytami: Beskid, Kasprowy Wierch i Uhrocie Kasprowe) oraz jedno górne piętro – Świnicką Kotlinkę położoną poniżej Świnickiej Przełęczy. Odnogą Czarnej Doliny Gąsienicowej jest Kozia Dolinka a górne jej piętra tworzą kotły Czarnego i Zmarzłego Stawu. U zbiegu obu tych dolin znajduje się tzw. Hala Gąsienicowa.
W odnodze południowo-zachodniej, nazywanej Zieloną Doliną Gąsienicową, znajdują się prawie wszystkie stawy Doliny Suchej Wody (tzw.Gąsienicowe Stawy). Są to:
- Zielony Staw Gąsienicowy (3,764 ha)
- Długi Staw Gąsienicowy (1,564 ha)
- Kurtkowiec (1,536 ha z wyspą)
- Dwoisty Staw Gąsienicowy (dwa stawy: 1,355 i 0,880 ha)
- Zadni Staw Gąsienicowy (0,515 ha)
- Litworowy Staw Gąsienicowy (0,407 ha)
- Czerwone Stawki Gąsienicowe (dwa stawy: 0,196 i 0,138 ha)
- Mokra Jama (0,048 ha)
- Kotlinowy Stawek (0,021 ha)
- Dwoiśniaczek (cztery stawy: 0,019, 0,014, 0,007 i 0,002 ha)
- Troiśniak (trzy stawy: 0,017 i 0,003 ha, trzeci zanikający)
- Dwoiśniak (0,007 ha, drugi staw wyschnięty)
- Jedyniak (0,006 ha)
- Samotniak (wyschnięty)
W odnodze południowo-wschodniej (Czarna Dolina Gąsienicowa), znajdują się pozostałe dwa stawy:
- Czarny Staw Gąsienicowy(największy w całej dolinie – 17,94 ha)
- Zmarzły Staw Gąsienicowy (0,28 ha).
Nazwa doliny pochodzi od przepływającego przez nią potoku Suchej Wody, który na długich odcinkach ginie pod kamieniami (przepływa poniżej powierzchni). Związana jest też z innymi potokami ginących pod powierzchnią terenu w krasowych utworach by wypłynąć w oddalonych wywierzyskach. Cieków wodnych płynących niekiedy niezgodnie z rzeźba terenu - tzw. suchych wód.
Nazwa Doliny Gąsienicowej związana jest z nazwiskiem Gąsieniców, dawniejszych właścicieli.
|
 |